29 April 2015

29-04-2015 Cnaí deiridh agus pósta tosaigh

An cuspóir a bhí inniu agam ná na cnaíocha agus póstaí a chríochnú.
An chéad rud a chuir cúl orainn ná tuilleadh fabhtanna sa chéad píosa darach eile.





Chaithamair roinnt ama ag triall ar na deilbh ar an adhmad le fáil amach conas iad a ghearradh is fearr.











Ag gearradh amach an cnaí deiridh as an stiall darach.

Líne lobhaidh sa lár arís!


Tar éis an cruth garbh a ghearradh amach, bhreactar an deilbh arís air agus ansin ghearrtar amach leis an gcrios-sábh é. Anois tá sé réidh chun dul tríd an bplánóir agus é a laghdú go dtí an tiús ceart.



Fé mar is gnáthach, ní mór dom é a phlánáil leis an bplána agus an tarscamhaire.
Agus ina dhiaidh sin, tosnaigh ar an bpósta tosaigh.



Ní bíonn an crios-sábh go mall ag gearradh píosa mhór darach síos don táille ceart.



Agus arís an plánóir.



Ó bhó go deo, fadhbanna le fabhtanna arís! Féach an líne dorcha sin ag dul trasna an snáithe, cad atá ann ach éasc lobhadh ag dul tríd mo pósta tosaigh nua. Do thaispeáin mé do Liam é agus mhol sé dom na póstaí tosaigh an Fionn agus an Saoirse Muireann a thomhais. Dúirt sé go raibh a lán adhmad fós le teacht as an bpíosa sin agus bhí seans maith nach rachadh an éasc tríd an gcuid tábhachtach.










Tar éis na póstaí eile a thomhais línigh mé amach an tiús céanna ar mo phíosa agus ansin thosnaigh mé ag plánáil an adhmad siar go dtí an líne.





Táim siar ag an líne anois ach tá an éasc fós le feiscint. D'fhéach Liam air arís agus dúirt sé go mbeadh sé ceart go leor, líonfaimid an chuid beag atá fágtha le líonach éigin.
An abairt sin arís "Beidh sé ceart go leor.", bím buartha gach uair a chloisim é!

Sin déanta, amach leis an bpéint.


Amárach bead ag dul ar saoire ar feadh seachtain, mar sin chuireas gach rud a bhí déanta agam i dtaisce, slán sábháilte, ach má thriomóidís ro-thapa beidís scólta agus scriosta.


An méid atá fágtha den dair, na fuíollghearrthóga ina measc. Chlúdaigh mé arís iad agus d'imigh abhaile.

28 April 2015

28/04/2015 Coiscéim chun tosaigh, péire ar gcúl, agus ceann do leataobh.

Do bhí mo chéad jab ag fanacht liom ar maidin; an cnaí deiridh a phlánáil. Táim ag eirí níos fearr leis an bplána agus an tarscamhaire anois agus táim ag dul chun cinn níos tapúla le torthaí níos deise chomh maith.




Mhol Liam dom cóta séalaithe a chuir ar na píosaí dair úr nua. Má thriomóidís ró-thapaigh tá seans maith go stangfaidís agus scoiltfidís thar tamall beag. Choimhéadfadh an prímeálach cuid maith den fliuchras istigh agus thriomóidís níos moille, agus tá súil agam nach stangfaidís an iomad!



Sin déanta, ar aghaidh leis an obair.

Ghearr Liam an píosa dair seo ina dhá leath ag súil go mbeadh muid in ann cúpla phíosa nó trí a fháil as; b'fhéidir an pósta tosaigh agus an cnaí tosaigh, nó mar sin.
D'iniúch Liam na cranraí, an snáithe agus eile agus mharcálamar amach cruth an cnaí tosaigh. Ansin suas go dtí an crios-sábh.







Do bhí tubaiste anuas orainn. Nuair a ghearramair amach an cnaí cad a bhí istigh i gcroí lár an adhmad ach síog tanaí lobhadh. Bhí Liam ábalta an rialóir a sháigh breis is orlach isteach ann.
Tá an píosa adhmad seo gan mhaith seachas i gcomhar an tine; an brosna is daoire a cheannaigh mé riamh!




Ar ais chuig an méid a bhí fágtha, ach bhí an cuid sin lán le scoilteanna freisin.


Agus an triú ceann. Ach leagamar an deilbh den pósta deiridh amach air agus cheap Liam go raibh seans go mbeadh sé sách maith. Chuireamar tríd an bplánóir é agus d'fhéach sé ní b'fhearr.











Bhreac mé an cruth amach ón deilbh agus lean mé ar aghaidh leis an gcrios-sábh.










Sin déanta, ar ais isteach sa seid agus ag casadh ar an gnáth obair.




Dronuilleach! Táim ag éirí níos fearr ag an méid seo.


Jab déanta.