Ach bhí obair fós le déanamh ar an bpíosa leath-déanta agam.
Sin déanta (agus prímeálach air) agus an pota fós ag téamh, chuireas an píosa beag as stráca a deich isteach.
Ansin tháinig an chéad píosa an dúntóir amach as an bpota agus isteach ina áit. Cé go raibh sé deacair é a chuir ann, i gcaoi eile bhí sé beagáinín ró-éasca toisc go bhfuil na bearnaí ag na siúntaí (séamaí) beagáinín ró-leathan, ach beidís ceart go leor.
Tar éis an píosa sin a chuir isteach chonaic Liam an scoilt seo sa cheann a chuireas ann ar maidin. Bhíos fite fuaite nuair a chonac é. Déarfainn nach tharla sé nuair a bhíos ag tairneáil ach ina dhiaidh sin, ach an fhirinne a rá, nílim cinnte. Pé scéal é chaithfidh mé rud éigin a dhéanamh fé, ach beidh sé deacair mar gheall ar an áit a bhfuil sé agus mar gheall ar an cuasach sa rabóid in san áit sin. Tá cuasach ann ná fuil ann ar an taobh eile. Ach níorbh fhéidir liom aon rud a dhéanamh fé anois, bhí an chéad píosa eile an dúntóir le críochnú fós.
An chuid obair fós le déanamh - ach ar dtús an lón!
Thriaileas as caoi nua an bun a ghearradh an uair seo. Ar dtús le beagáinín tomhas, mharcáileas imeall an fráma ar an stráca agus siar as sin an bun.
Agus nár fhág sé bun deas glan gan locht ná smál ar bith?
Ceist eile ba ea é an píosa seo a chuir suas ina áit gan a bheith ábalta crampaí a úsáid.
Thriaileas as an gcleas céanna a úsáid ar an tarna bhun.
Ar a laghad tá breis is leath an miongháire sin imithe.
Roimh imeacht, mheascas suas braon beag eapocsach chun na botúin an lae a dheisiú.
No comments:
Post a Comment